Ik heb altijd al graag met mijn handen gewerkt. Ik heb jaren mijn vrije tijd gevuld met breien, zowel met de hand als met de breimachine. Daarna ben ik heel intensief gaan tuinieren en kwam mijn breien op een lager pitje te staan. Mijn handen in de aarde maakte me blij.

Maar al een heel lange tijd sprak ik over klei en zelf mijn borden kunnen maken. Ik was op zoek naar cursussen, een school, een opleiding... totdat iemand mij zei dat er een kunstacademie in Halle was (niet te ver vanwaar ik woonde) waar je keramieklessen kon volgen ... ik schreef me in, nu 4 jaar geleden .... en kon niet meer zonder. Ik volgde 2 jaar de opleiding maar aan het einde van het tweede jaar voelde ik dat ik meer wou en besliste om zelf een draaischijf te kopen. Daarna volgde een nieuwe oven en ik was vertrokken ... Mijn handen in de klei en mijn hoofd leeg. Het brengt me zoveel rust.

Vorig jaar bouwde mijn partner een atelier in de tuin.